Hoor ik er dan niet bij…

Hoor ik er dan niet bij… Die vraagt speelt door m’n hoofd sinds ik de quote van Lieke van Lexmond las in een interview over het moederschap. Het bevestigt het gevoel dat mij zo nu en dan bekruipt. Over kinderzaken kan ik tenslotte niet meepraten.

Natuurlijk heb ik over sommige zaken wel een mening, maar als je die als kinderloze uit dan wordt dat niet altijd (lees: meestal niet) gewaardeerd. Als je omgeving dan in de ban blijkt te zijn van gezinsuitbreiding, dan voel je je in gesprekken als het derde wiel aan de wagen. Gelukkig hebben echte vrienden daar ook oog voor, waardoor het niet alleen over de kids gaat.

Terug naar de quote van Lieke. Zij zegt in een interview met het Algemeen Dagblad: “Dat vind ik sowieso mooi aan moeder worden, dat zodra je weet dat je leven in je buik mag dragen, vanuit allerlei hoeken heel interessante gesprekken ontstaan met andere moeders. Je lijkt ineens bij een andere categorie te horen. Ik zou willen dat vrouwen zich altijd zo sterk maakten voor elkaar.”

Nu is die laatste zin natuurlijk prachtig. Inderdaad vrouwen zouden zich altijd zo sterk voor elkaar moeten maken. Maar waarom hoor je er als kinderloze vrouw niet bij. Waarom hoor je opeens niet tot die categorie, die zo bijzonder blijkt te zijn. Een categorie waar juist heel interessante gesprekken ontstaan. Kun je geen goed gesprek hebben met een vrouw die bewust, of misschien wel ongewild, kinderloos is? Horen die er niet bij… Dat vraag ik me af sinds ik dat stukje las…

Twijfel jij over je kinderwens?

Lees mijn boek De Twijfelmoeder.
Schrijf je in voor de nieuwsbrief (en krijg als eerste een seintje als de nieuwe interview-serie online gaat).
In gesprek met een professional over je twijfels? Plan direct een afspraak in of mail voor mogelijkheden in avond / weekend.
Kom bij de Facebook-groep Twijfel over kinderwens (of ga naar de groep voor mannen).