Als je kinderwens door ziekte niet kan uitkomen

Wat als je kinderwens door ziekte (voorlopig) niet kan uitkomen. Chantal Bolleman sprak voor TwijfelMoeder met de 26-jarige Suzanne Franse. Na haar afstuderen, droomde ze over een gezellig gezin. Tot ze in augustus 2012 te horen kreeg dat ze chronisch ziek is en kinderen krijgen niet meer zo vanzelfsprekend is. Wat doet dat met je?

“Een kinderwens zat er bij mij al heel vroeg in. Ik wilde namelijk voor mijn dertigste gesetteld zijn en aan kinderen beginnen. Twee jaar geleden studeerde ik af aan de Pabo. Eindelijk mocht ik zelfstandig voor de klas staan. Helaas kwam hier redelijk snel een einde aan omdat ik te horen kreeg dat mijn bloedwaardes veel te laag waren. Na vele onderzoeken en lang wachten kwam het hoge woord eruit, mijn beenmerg maakt mijn bloedcellen kapot voordat ze mijn lichaam in gaan. De ziekte wordt ook wel Paroxismale Nachtelijke Hemoglobinurie (PNH) genoemd. Daarnaast kreeg ik ook nog de diagnose dat ik een kleine Aplastische Anemie (AA) heb. Door deze ziekte heb ik een laag immuunsysteem.”

Er zijn in Nederland slechts veertig mensen die deze ziekte hebben en medicatie toegediend krijgen. De bijkomstigheden van deze ziektes zorgen ervoor dat Suzanne veel medicijnen moet slikken. Medicijnen die het onmogelijk maken om een kind te krijgen.
“Ik krijg levenslang om de twee weken een medicijn toegediend. Helaas sloegen de medicijnen niet aan maar na een second opinion kreeg ik andere. Deze medicijnen moeten ervoor zorgen dat mijn eigen immuunsysteem milder wordt. Toch zit kinderen krijgen er de komende jaren niet in, dit is onmogelijk door de zware medicatie. Ik slik namelijk de zwaarste pil omdat maandstonden uit moeten blijven in verband met bloedverlies.”

Wat doet dit met je?
“Ik heb heel lang met de vraag gelopen; Wat nu? Ik wil erg graag kinderen, maar dit is nu echt niet het moment. Ik ben zelf niet gezond en ook psychisch is dit een enorme klap geweest. Sinds ik meer duidelijkheid heb gekregen over mijn medicijngebruik heb ik ook wat meer rust. Ik heb me er dus pas sinds kort bij neergelegd dat ik geen kinderen voor mijn 30ste zal krijgen. Ik hoop dat ik me later (dan spreek ik over jaren) goed voel en dan alsnog kinderen kan krijgen, ondanks dat ik dan alsnog medicijnen heb. Al moet ik het wel heel reëel blijven zien, want kinderen heb je niet voor even. Maar dit houdt mijn kinderwens zeker niet tegen. ”

Stel, je komt op een verjaardag en er zijn vriendinnen met kinderen, hoe voel je je daar dan bij?
“Dit is lastig. Vooral als het mensen betreft die het dichtst bij me staan, maar ik weet ook dat het leven gewoon doorgaat. Maar ik voel het wel.”

Hoe ervaar jij vragen en opmerkingen over het krijgen van kinderen?
“Nou veel mensen weten niet dat ik ziek ben. Qua uiterlijk zie je niks aan me. Alleen vrienden, familie en goede kennissen weten ervan af. Niet omdat ik niet wil dat iedereen het weet, maar omdat het zo moeilijk uit te leggen is. Over kinderen krijg ik daarom wel reacties zoals, ‘Goh wanneer komen ze bij jullie?’ dit is lastig. Omdat ik me wel een beetje verplicht voel om het een en ander uit te leggen over mijn ziekte.”

Heeft deze situatie invloed op je relatie?
“Ja natuurlijk. Mijn vriend en ik hadden pas 3 maanden een relatie toen de ziekte geconstateerd werd. Hierdoor was onze roze wolk ineens voorbij. Veel ups en vooral ook downs gehad, maar mijn vriend is erg positief ingesteld. Hij kan sommige dingen heel goed van zich af zetten, terwijl ik er dagenlang mee rond kan lopen. We zijn nu bijna 2 jaar samen, dus kinderen krijgen is voor hem nu nog niet belangrijk. Hij wil wel graag kinderen, maar nu nog niet. En ook als ik nooit meer kinderen zou kunnen krijgen, dan vindt hij dat ook prima. Het is voor hem niet van groot belang.”

Heb je ook al nagedacht over adoptie?
“Kinderen adopteren is altijd een optie. Maar ik moet eerst zelf goed in mijn vel zitten en natuurlijk moet je relatie goed zijn. Kinderen adopteren is bij mij wel de laatste keuze. Na alle medicijnen zal ik het toch in eerste instantie zelf/samen proberen, mocht dit niet lukken dan misschien via IVF.”

Ben je door deze situatie een twijfelmoeder geworden?
“Nee, zeker niet. Mijn kinderwens blijft, ik twijfel niet over ‘het moeder’ zijn want dat lijkt me geweldig, maar ik ben er wel meer over gaan nadenken.”

Tekst: Chantal Bolleman

Twijfel jij over je kinderwens?

Lees mijn boek De Twijfelmoeder.
Schrijf je in voor de nieuwsbrief (en krijg als eerste een seintje als de nieuwe interview-serie online gaat).
In gesprek met een professional over je twijfels? Plan direct een afspraak in of mail voor mogelijkheden in avond / weekend.
Kom bij de Facebook-groep Twijfel over kinderwens (of ga naar de groep voor mannen).