Lezerspost: Ik weet 99,99% zeker dat ik geen kinderen wil

Met TwijfelMoeder wil ik een taboe doorbreken. Dat betekent ook dat ik andere meningen dan de huidige gangbare een stem geef. Zoals vandaag in deze editie van Lezerspost. Deze keer een brief van een dame die 99,99 % zeker weet dat ze geen kinderen.

Ik vind het heel knap van je dat je je persoonlijke twijfels durf te uiten. En aangezien je veel van jezelf blootgeeft, wilde ik je laten weten dat ik ze lees, want anders voelt het toch als spioneren. Ik zou wel op openlijk je website willen reageren, maar mensen met kinderen zijn net bloedhonden… als ze doorhebben dat je twijfelt, dan gaan ze je overhalen dat je toch maar kinderen moet nemen. Daar luister ik nooit naar, want het is mijn beslissing, maar zo’n discussie vind ik heel vervelend… Alsof het een kamp is en je hebt kinderen of je hebt ze niet en hoort er niet bij… en de meeste mensen denken dan dat je kinderen haat. Dus treed ik niet openlijk naar buiten.

Vanaf jongs af aan wist ik zeker dat ik geen kinderen wil. Ik speelde niet met poppen. Ik paste op mijn nichtjes en vond dat leuk om te doen, maar ik kreeg er geen moedergevoelens van. En dat heb ik altijd verkondigd. Bovendien vind ik: je krijgt geen baby, maar je zet gewoon een nieuw mens op de wereld die zijn/haar plekje maar weer moet zien te krijgen, en ik zou mij ontzettend verantwoordelijk voelen voor zijn/haar geluk aangezien ik hem/haar op de wereld heb gezet.

Maar ik ging richting de dertig, en nu alweer drie jaar eroverheen, en dan krijgen steeds meer vrienden wel kinderen. En nu weet ik het nog maar voor 99,999999% zeker. En als de zoveelste vriendin langskomt om te vertellen dat ze zwanger is, dan zakt het nog wel eens een paar dagen naar 90%. Tot een feestje met schreeuwende kinderen, dan is het weer lachend 99,99999999999999999%. Dan kijken mijn man en ik elkaar aan en zijn blij dat we deze kwelling zelf niet hoeven te ondergaan.

Gelukkig weten wij het allebei eigenlijk wel zeker… Maar we zeggen ook wel eens: zeg nooit nooit. Al bevalt ons huidige leven ons prima en missen we niets (behalve dan misschien onze vrienden die veel tijd in de kids steken en soms alleen nog daarover willen praten). Ik vraag me ook vaak af wat een kind voor toegevoegde waarde zou hebben in ons leven, aangezien we het nu zo leuk hebben. En soms denk ik: eentje dan?

Maar wat ik je wilde laten weten: je blog is wel een verademing. Ik schat te kans dat je aan kinderen begint wel hoger in dan de onze, omdat jij denk ik echt twijfelt. Meer fifty-fifty. Of twijfel je misschien meer over het moment waarop je zal beginnen dan of je wilt proberen zwanger te worden? Als je man een kind wil, is de situatie natuurlijk wel anders. Al lijkt het nemen van kinderen omdat je partner dat wil, me geen stabiele keuze, dus dan moet je inderdaad echt ontdekken wat je zelf wilt. Want je kunt niet meer terug. Gelukkig is 30 nog jong genoeg. En ik denk wel eens: als ik nu onverwachts zwanger zou zijn, dan lost zich dat vanzelf op en zou ik heel erg van dat kind gaan houden. Dus wat je ook kiest, je bent uiteindelijk vast tevreden met je keuze.

In een wereld die af en toe in twee kampen verdeeld lijkt te zijn, je hebt kinderen of je haat ze, is jouw geluid verfrissend. Omdat ik in mijn directe omgeving niemand van mijn leeftijd ken die geen kinderen wil – wat soms vrij eenzaam voelt – ben ik lid geworden van een forum waar kinderlozen hun ervaringen delen. Zo krijg ik toecht wat tegenwicht tegen de kinderrijke wereld. Het is een verademing om grappen te kunnen maken over kinderen en vooral ook ‘moekes’ en er met mensen over te kunnen schijven. Maar daar gaat het soms best hard. Mensen die een hekel hebben aan kinderen en alles wat daarbij hoort. Mensen die zeker weten dat ze geen kinderen willen, en die niet zoals mij het 99,999999% zeker weten.

Ik merk daar dat er een behoefte is om de wereld te laten weten dat er een keuze is. In een tijd waarin het krijgen van kinderen zo wordt verheerlijkt: kijk maar eens naar RTL Boulevard of in de timeline van je Facebook. Een wereld waarin je ook zo veroordeeld kunt worden wanneer je zegt dat je geen kinderen wilt, vooral door jonge ouders zelf.

Ik zal TwijfelMoeder blijven lezen; in ieder geval totdat één van ons definitief voor een bepaald kamp kiest.

Twijfel jij over je kinderwens?

Lees mijn boek De Twijfelmoeder.
Schrijf je in voor de nieuwsbrief (en krijg als eerste een seintje als de nieuwe interview-serie online gaat).
In gesprek met een professional over je twijfels? Plan direct een afspraak in of mail voor mogelijkheden in avond / weekend.
Kom bij de Facebook-groep Twijfel over kinderwens (of ga naar de groep voor mannen).