41 én ongepland zwanger, pas één maand een relatie

Op je 41ste ontdekken dat je zwanger bent, terwijl je pas één maand een relatie hebt? Klinkt dat voor jou als een nachtmerrie? Het overkwam één van de vaste lezeressen van Twijfelmoeder. Zelf had ze nooit een sterke kinderwens, maar haar nieuwe vriend wilde niets liever. Hij was dolblij; zij hoopte op een miskraam. “Abortus was voor hem geen optie, maar hij begreep mijn struggle.” Bijna zes jaar later deelt ze haar verhaal. “Mijn zoon is het beste wat me is overkomen!”

Geen kinderwens

“Een sterke kinderwens heb ik nooit gehad. Waar vrouwen die dromen van het moederschap vaak al met babytjes van hun vriendinnen in handen zitten, gebeurde dat bij mij niet. In mijn omgeving ging men er eigenlijk altijd vanuit dat het niks voor mij was. Daarbij ben ik lange tijd vrijgezel geweest.”

Wil je de interviews uit deze reeks niet missen, schrijf je in voor de nieuwsbrief.

Ongepland zwanger

“Toen ik op mijn 41ste mijn partner leerde kennen, ging ik er vanuit dat moeder worden er niet meer in zou zitten. Daar was ik oké mee. Ik heb sowieso altijd gezegd dat ik het niet alleen wilde. Toen ik na een maand relatie ontdekte dat ik per ongeluk zwanger was, was dat voor mij een hele shock.”

Interview: Onverwachts moeder – verschrikkelijke buikpijn blijkt bevalling

Pril samen en al zwanger…

“Wil ik dit nog wel? Een kind op mijn leeftijd? Wat gaat mijn omgeving hiervan denken? Het zijn allemaal vragen, die door mijn hoofd spookten. En dat was het niet alleen; mijn prille relatie werd zo ineens heel vast. Als je samen voor een kindje kiest, dan ga je – wat mij betreft – écht voor elkaar. Dan verbreek je een relatie niet als iets je niet aan staat. Nu ik ongepland zwanger was, moest ik ook verhuizen; mijn partner kon zijn bedrijf niet achterlaten, dus liet ik mijn vertrouwde omgeving – op een uur reisafstand – achter mij.”

Iedereen was blij, behalve ik…

“De angst voor wat mijn omgeving van de zwangerschap zou vinden, was nergens voor nodig. Sterker: iedereen was blij, behalve ik. Mijn partner wilde altijd vader worden, maar in zijn vorige relaties was het nooit zover gekomen. Toen ik zwanger bleek, was hij heel blij en wilde hij er meteen voor gaan. En ook mijn ouders waren door het dolle.”

Voelde me schuldig

“Iedereen was zo blij voor mij wanneer ik vertelde dat ik ongepland zwanger was. Daardoor kon ik niet zeggen dat ik het eigenlijk niet wou. Een collega op het werk was bijvoorbeeld al lang met IVF bezig. Ze wilde een tweede kindje en het lukte steeds niet. Ik voelde me zo schuldig. Ik was zwanger, terwijl ik het niet wilde en haar lukte het maar niet.”

Interview: Altijd over twijfels gezwegen; nu bewust kindervrij

Ik hoopte op miskraam

“Ik hoopte heel erg dat het mis zou gaan. Bij een miskraam zou ik de keuze zelf niet hoeven maken. Het was een heuse worsteling voor mijzelf. Zelf af laten breken, kon ik niet over mijn hart verkrijgen. Ik zou er vooral andere mensen pijn mee doen.”

Abortus geen optie

“Zo wist ik dat abortus voor mijn partner absoluut geen optie. Hij begreep mijn struggle, maar maakte ook duidelijk dat hij zwaar teleurgesteld zou zijn als ik het weg liet halen. Sterker: hij had zelfs nog wel meer kinderen gewild.”

Huisarts stelt ultimatum

“Na twee maanden heb ik – onder lichte druk van mijn moeder – contact opgenomen met de huisarts. Ik kwam er zelf maar niet uit of ik het wilde houden of niet. De huisarts heeft me toen een ultimatum gesteld. Toen ik drie maanden zwanger was, heb ik de definitieve keuze gemaakt en ben er vol voor gegaan. Vanaf dat moment had ik echt rust. De gesprekken met zowel de huisarts, als verloskundige hebben mij echt geholpen. Dat kan ik iedereen aanraden, die ongepland zwanger is en twijfelt over haar keuze. Daarnaast heb ik er ook veel met vriendinnen over gesproken. Ook dat heeft mij geholpen in deze eerste fase vol onzekerheid en veranderingen.”

Zoon is het beste was me is overkomen

“Onze zoon is nu 5,5 jaar en ik kan oprecht zeggen dat hij het beste is wat me overkomen is. Ze zeggen wel eens dat het bijna pijn doet hoeveel je van je kind houdt. Nou, dat kan ik helemaal beamen. Al voelt het soms nog wel eens gek als mijn zoon ‘mama’ tegen me zegt. Ik ben een nuchtere moeder, die daarnaast ook veel waarde hecht aan haar eigen behoeften.”

Interview: Na jarenlang twijfels toch een kindje…

Oude moeder

“Ik was bang dat men mij een oude moeder zouden vinden, maar daar merk ik niks van. Tijdens mijn zwangerschap, heb ik daar trouwens ook niet veel van gemerkt. Ik werd misschien iets beter in de gaten gehouden en ben eerder ingeleid, maar verder ook niet. Daarnaast scheelt het dat ik een vriendin heb, die op dezelfde leeftijd voor het eerst moeder werd. Dat is fijn. Je staat er dan ook niet alleen voor.”

Voel me jonger

“Omdat ik dit allemaal mag meemaken, voel ik me soms ook jonger dan leeftijdsgenoten met kinderen die rond de twintig zijn. Tot overgangsklachten vervolgens om de hoek komen en je met de neus op de feiten drukken… Ik was thuis echt niet te genieten. Gelukkig heb ik hiervoor nu medicatie.”

Eigen opvoeding

“Wat mij wel opvalt, is dat ik meer van de ‘oude stempel’ ben. Ik kijk echt naar hoe ik zelf ben opgevoed. Al die nieuwe trends en gezonde gewoontes bijvoorbeeld, daar heb ik niet zo veel mee. Ik ben gewoon groot geworden met ranja en een Liga”, besluit ze lachend. 

Twijfelmoeder · 41 én ongepland zwanger, pas één maand een relatie

Foto: Pexels – /foto/vrouw-in-grijze-trui-glimlachen-6382720/ – pexels-liza-summer-6382720.jpg

Twijfel jij over je kinderwens?

september 3, 2024 /

Interview