Assieraden: fijn idee of voor jou te luguber?

Assieraden… jaren geleden toen ik een edelsmid interviewde, vertelde ze mij er al over. Ik vond dat op dat moment maar een vreemd idee. Een beetje luguber zelfs; heb je dus altijd de as van een naaste bij je in een sieraad. Toen had ik nog niets meegemaakt als het gaat om afscheid en rouw. Nu ik er helaas mee geconfronteerd ben – en in mijn omgeving (maar ook in het nieuws) zie dat velen van ons worden overvallen door een plotseling verlies van een geliefde – vind ik het toch goed om er eens bij stil te staan.

Want als jij na het overlijden van een dierbare een mooi aandenken wil hebben, dan is het goed om hier voor er ook maar iets aan de hand is al over gesproken te hebben. Stel dat je partner begraven wil worden. Dan is een assieraad tenslotte helemaal niet mogelijk. Zelfde geldt voor een hanger met een vingerafdruk. Als iemand begraven of gecremeerd is, dan is het te laat om zo’n mooi aandenken te laten maken.

Nu denk je misschien ‘Patricia, doe niet zo gek’. Maar open maar eens een willekeurige nieuwssite. Berichten over (jonge) mensen die overleden zijn bij een tragisch ongeval op vakantie. Mensen die gestorven zijn na een ziekbed. Of juist overleden zijn door een misdrijf. De dood wacht niet tot we bepaald hebben wat we willen. Hij overvalt ons helaas veel te vaak te vroeg.

Als ik nu kijk naar wat ik zou willen als mijn man of zoontje mij plotseling zou ontvallen, dan spreekt een assieraad mij juist aan. Hoewel je dan afscheid hebt genomen, heb je iemand toch altijd dichtbij je. Persoonlijk denk ik dat ik daar wel kracht uit zou halen. Er is ook ontzettend veel keus op dit gebied. Zo heb je webshops met assieraden. Bij het ene ontwerp zie je duidelijk dat het een assieraad is, maar in andere gevallen heb je gewoon een mooi sieraad waar niet iedereen direct van kunt zien dat het een soort van monumentje is.

Maar je kunt ook kiezen voor een een op maat gemaakt ontwerp door een edelsmid. Nu hebben mijn man en ik onze trouwringen ook laten ontwerpen, dus dat laatste spreekt mij ook wel aan. Juist, omdat ik in mijn trouwring ook mijn verlovingsring heb laten bouwen. Misschien kunnen we op dat vlak voortborduren. Nee, daar ga ik verder nog niet over nadenken. Dat komt als we er voor staan.

Foto sieraad van Shutterstock.

Twijfel jij over je kinderwens?

Lees mijn boek De Twijfelmoeder.
Schrijf je in voor de nieuwsbrief (en krijg als eerste een seintje als de nieuwe interview-serie online gaat).
In gesprek met een professional over je twijfels? Plan direct een afspraak in of mail voor mogelijkheden in avond / weekend.
Kom bij de Facebook-groep Twijfel over kinderwens (of ga naar de groep voor mannen).