Ontsluiting… wanneer mag ik naar het ziekenhuis?

Ontsluiting is hét woord wat je wil horen als het weeën-festijn begonnen is. En dan niet een schamele één of twee centimeter, maar het liefst zes of zeven. Dat is namelijk het ‘go’ moment om naar het ziekenhuis te mogen vertrekken. Ik vind het aan de late kant. Hoe kun je dan nog ontspannen vertrekken?

Met een vriendin heb ik er nog ontzettend hard om gelachen. Het meten van de ontsluiting. Zij zag het al helemaal voor zich dat mijn lief met een centimeter-lint down under de boel ging verkennen. Ze wilde me best naar het ziekenhuis brengen als het zou beginnen op het moment dat hij werken was, maar dat zag ze echt niet zitten. Ik kon haar geruststellen; dat is een taak van de verloskundige, die dat gewoon met haar vingers meet. En dat is op dat moment echt net zo vreemd als het nu klinkt, wanneer je dit leest.

6-7 centimeter

Vooraf heb ik me echt ontzettend zorgen gemaakt over dit moment. In de praktijk waar ik kom, zijn de verloskundigen erg uitgesproken: 6-7 centimeter moet het zijn, niet minder. Bij een andere vriendin zaten ze hier heel scherp in. Ze moest daardoor zelfs thuis bevallen, omdat het bij de volgende controle toch veel sneller bleek te gaan dan verwacht. Dat mocht ons niet overkomen; ik wilde absoluut in het ziekenhuis bevallen. Daar heb ik tijdens de controles dan ook op gehamerd.

Loos alarm?

Als de verloskundige iets na vier uur ’s nachts bij ons is, ziet ze het meteen. Dit is geen loos alarm. Nee, hier is een baby’tje klaar voor het avontuur buiten de baarmoeder. En hoe: bij de controle blijk ik vijf centimeter ontsluiting te hebben. Als ik van het ziekenhuisbad gebruik wil maken, moeten we nu bellen zodat ze het kunnen gaan vullen. Maar eerlijk gezegd, moet ik helemaal niet aan badderen denken. Nee, we gaan dit zo doen. Iets waar de verloskundige zich in kan vinden, maar ze acht het toch wijs om alvast richting het ziekenhuis te gaan. Als de weeën nog sneller na elkaar gaan komen, wordt dat namelijk een pijnlijk ritje.

Op naar het ziekenhuis

Mijn lief en ik kijken elkaar aan. Wat zijn we opgelucht. De strijd om naar het ziekenhuis te mogen, is uitgebleven. De tips (of zijn het meer smoesjes) voor een snellere opname die we van FijnZwanger hebben gekregen, kunnen in de kast blijven. Die hadden we namelijk wel bedacht, haha. Wat fijn dat we al zover zijn. Een simpel rekensommetje; circa één centimeter ontsluiting per uur plus ruim een uurtje persen; ja dan kunnen we ons mannetje rond tien, elf uur waarschijnlijk wel in onze armen sluiten.

Lees hier mijn column over mijn bevalling.

Foto zwangere vrouw met rugpijn van Shutterstock. (Samenwerking: https://www.shutterstock.com/nl/download/confirm/322198823?src=library&size=huge_jpg – Stock Photo ID: 322198823)

Twijfel jij over je kinderwens?

Lees mijn boek De Twijfelmoeder.
Schrijf je in voor de nieuwsbrief (en krijg als eerste een seintje als de nieuwe interview-serie online gaat).
In gesprek met een professional over je twijfels? Plan direct een afspraak in of mail voor mogelijkheden in avond / weekend.
Kom bij de Facebook-groep Twijfel over kinderwens (of ga naar de groep voor mannen).