Zwangerschapstest kopen is heel avontuur

Zo’n zwangerschapstest kopen is een heel avontuur kan ik je zeggen. Nadat mijn menstruatie na de Nijmeegse Vierdaagse toch langere tijd uitblijft, is het alleen dé stap om te ontdekken of het echt zo is. Worden de vermoedens bevestigd of hebben we het zenuwachtige tochtje naar de drogisterij voor niets gemaakt.

Als je altijd hebt aangegeven dat je twijfelt over je kinderwens dan heb je natuurlijk geen zin om bekenden tegen te komen bij de kassa van de plaatselijke drogisterij. Zenuwachtig kijk ik om me heen. Op zoek naar het rekje waar ik de geschikte zwangerschapstest kan vinden. Maar wat een keuzes heb je dan. Ga je voor één die meteen aangeeft hoelang je zwanger bent, kies je voor het bekende A-merk met een verbazingwekkende hoge prijs – het gaat tenslotte om een staafje waar je wat urine op dient te druppelen – of kies je voor het huismerk met een wel heel voordelige prijs voor twee testen. Moet je er eigenlijk meer kopen? Je zou het maar verkeerd doen tenslotte. En ben je wel overtuigd na één.

We kiezen voor het huismerk en staan – gelukkig – in de rij met allemaal onbekenden. Hier kan niets meer mis gaan, denk je op dat moment. Tot de caissière vliegensvlug de zwangerschapstest scant en de vorige klant nog enthousiast haar tas aan het vullen is. Enthousiast pakt ze ook het doosje om dan zo’n beetje door de hele zaak al lachende te roepen dat zij die toch echt niet meer nodig heeft. Ik kan op dat moment wel door de grond zakken en kijk snel scannend om me heen of er zich inmiddels geen bekenden in de winkel vinden. Gelukkig niet; niets aan de hand dus.

Althans tot we thuiskomen en ik wil lezen hoe het nu eigenlijk werkt. Tja, dat was ook het enige dat ik kon doen. De bijsluiter zat als enige in het doosje. Geen test te bekennen… als ik denk aan dat ik weer terug moet, krijg ik het schaamrood al op mijn kaken. Maar: ik blijf Zeeuws én die zijn zuunig. Ik heb niet voor niets betaald. Eerst even lunchen en terug naar de drogisterij keten. Met de zwangerschapstest in een plastic tasje. Zo eentje waar ik ‘m heel stiekem en vliegensvlug uit kan halen om het aan de medewerkster te laten zien.
‘Oh dat gebeurt wel vaker’, zegt ze. Een verhaal dat ik al eens via-via heb gehoord; jonge meiden jatten ze uit schaamte – ze willen er niet mee aan de kassa gezien worden. Bij een broodjeszaak om de hoek hoorde ik eens twee collega’s tijdens het poetsen van de toiletten zeggen ‘we vonden nog een zwangerschapstest ook’. Pittig toch? En ook triest. Want zo’n moment wil je niet eenzaam en alleen op de vrouwentoilet doorbrengen. In angst, omdat je je vriendje en je ouders misschien straks wel nieuws moet brengen waar iedereen door in shock is.

In shock waren wij de volgende ochtend niet zo zeer door het nieuws, maar meer door het feit dat het meteen zo duidelijk was. Waar ik op internetfora had gelezen dat huismerk zwangerschapstesten niet altijd even duidelijk zijn, was er bij ons geen twijfel mogelijk: ZWANGER! En hoe: na de eerste druppel kwamen de streepjes meteen in beeld.

Volgende week dinsdag een column over mijn eerste bezoek aan de huisarts en verloskundige.

Twijfel jij over je kinderwens?

Lees mijn boek De Twijfelmoeder.
Schrijf je in voor de nieuwsbrief (en krijg als eerste een seintje als de nieuwe interview-serie online gaat).
In gesprek met een professional over je twijfels? Plan direct een afspraak in of mail voor mogelijkheden in avond / weekend.
Kom bij de Facebook-groep Twijfel over kinderwens (of ga naar de groep voor mannen).