Lezerspost: Hoe kan ik een luier verschonen?

Vandaag weer Lezerspost. Deze keer een bericht van een 32-jarige single vrouw, die als tiener al zei dat ze geen kinderen wil. Haar zus is daarentegen zwanger van de eerste. Tantekriebels heeft ze naar eigen zeggen dan ook al volop.

“Ik zie het wel zitten om tante te worden, maar zelf wil ik geen kinderen. Niet dat ik een hekel heb aan kinderen. Nee, ik denk dat het voor een groot deel komt door mijn prikkelgevoeligheid. Ik neem alle geluiden op uit mijn omgeving en kan mij daarvoor dus niet afsluiten. Ook ben ik heel gevoelig voor sferen. En ik vind een gevoel van vrijheid erg belangrijk. Dat ik mijn hobby’s kan uitoefenen zonder steeds onderbroken te worden door een kind die wat wil. Of op pad kunnen met vriendinnen of familie en dan te denken: is er oppas of gaat mijn kind mee?

Herkenbaar is de vraag waarom ik geen moeder wil worden. Kinderen zijn toch leuk? Ja, maar er is nog wel meer dan alleen maar ‘leuk’. Het kostenplaatje, meer huishoudelijk werk, aandacht, verzorging, gebroken nachten (terwijl ik negen uur slaap nodig heb) en de verantwoording enz… Het lijkt mij zó vermoeiend! En om alleen een kind te krijgen? Dat al helemaal niet!

Vorig jaar heb ik mij ingeschreven bij een relatiebureau. Je weet maar nooit om daar een man te vinden is met wie het goed klikt en die ook geen kinderwens heeft. Die mevrouw vond het maar vreemd: “Elke vrouw wil toch kinderen? Dat is iets natuurlijks”. Het is dat ik verder een goed gesprek had en er wel vertrouwen in had.

Mijn linkerhand is niet volgroeid. Ik heb vijf ‘bolletjes’ in plaats van vingers en mijn arm is wat korter. Daar door heb ik weinig grip. Hoe zou ik zoiets als het verschonen van de luier kunnen doen zonder mijn kindje in gevaar te brengen? Ik kan daar wel hulp voor krijgen, maar zal daarin mijn weg moeten zien te vinden.

Ik werk parttime en krijg voor 50% een uitkering. Beperkt voel en ervaar ik me niet. Al heb ik wat werk betreft al heel wat meegemaakt voor ik deels ben afgekeurd. Dit is op mijn verzoek in mijn profiel gezet. Dat is eerlijk en mocht ik al bij voorbaat (dus zonder een afspraak) worden ‘afgeschreven’ dan zegt dat iets over de man in kwestie.

Uiteindelijk waren er twee mannen waarvan zij dacht dat zij wel bij mij zouden passen qua achtergrond en karakter. Ik heb met beide een date gehad. Ze hadden iets van: wij bepalen wat we gaan doen en wanneer. Dus dat ik helemaal geen inspraak had. Je snapt wel dat ik met beide geen vervolgdate heb gehad.”

Twijfel jij over je kinderwens?

Lees mijn boek De Twijfelmoeder.
Schrijf je in voor de nieuwsbrief (en krijg als eerste een seintje als de nieuwe interview-serie online gaat).
In gesprek met een professional over je twijfels? Plan direct een afspraak in of mail voor mogelijkheden in avond / weekend.
Kom bij de Facebook-groep Twijfel over kinderwens (of ga naar de groep voor mannen).